ماکت پونتیاک GTO 1969
این محصول را می توان اولین تجربه پونتیاک در تولید ماشین های اسپرتی قدرتمند دانست زیرا بعد موفقیت در تولید پونتیاک جی تی او این کارخانه توانست مدل های بیار موفق فایربرد و ترنس ام را تولید کنند .
در اواسط دهه ۱۹۵۰، این شرکت اتومبیل‌هایی تمام هیدرولیک و کاملاً اتوماتیک را تولید کرد و در سال ۱۹۵۵ نیز توانست با بهره‌گیری از موتور جدید هشت سیلندر وی۸ و استفاده از نیروی برق ۱۲ ولت، فروش خود را به ۵۳٫۰۰۰ دستگاه در سال برساند. در اواخر دهه ۱۹۵۰ اتومبیل‌های شرکت پونتیاک پهن‌تر، کشیده‌تر و کم‌ارتفاع‌تر بودند، که نخستین مدل از این کلاس، پونتیاک پاریسین بود و در سال ۱۹۵۸ عرضه شد. مدل پونتیاک تمپست محصول سال ۱۹۶۱، خودرویی چهار سیلندر با بازدهی بسیار بالا بود.[۴] یک سال بعد، در ۱۹۶۲ شرکت اقدام به تولید مدل پونتیاک گراند پریکس نمود، که نه تنها بهترین خودروی سال ۱۹۶۲ گردید، بلکه تقاضا برای این خودرو بگونه‌ای بود، که تا سال ۲۰۰۸ برای ۴۶ سال به تولید و عرضه این مدل در قالب مدل‌های پونتیاک جی۸ و جی۶ در کشورهای ایالات متحده، کانادا و مکزیک ادامه داد. پونتیاک در سال ۱۹۶۷ بعد از موفقیت فورد و شورولت در عرضه مدل‌های اسپورت، ساخت یک مدل جدید به نام پونتیاک فایربرد یا پرنده آتشین را شروع کرد. فایربرد از دو نوع موتور ۶ و ۸ سیلندر استفاده می‌کرد و از شاسی و بسیاری از قطعات شورولت کامارو بهره می‌برد.
[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]