پونتیاک ترنس ام ۱۹۷۷
پونتیاک یکی از زیرشاخه های جنرال موتورز می باشد که در سال ۲۰۱۰ بطور کلی تولید محصولات آن متوقف شد .طراحان این کمپانی در رده حرفه ای ترین طراحان اتومبیل قرار داشتند . اگر چه تمام محصولات این کمپانی از نظر طراحی در سطح بسیار بالایی قرار داشتند اما یک نام در بین آنها بسیار متفاوت بود و آن پونتیاک فایربرد بود . پونتیاک ترنس ام در واقع پر آپشن ترین محصول از خانواده فایربرد بود .
داشتن هواکش بر روی گلگیر و کاپوت به همراه تصویر عقاب بر روی درپوش موتور این اتومبیل سبب شد تا بتوان تا آن را قوی ترین رقیب کامارو z28 دانست . باید این نکته را درنظر دانشت که کامارو از شاسی و زیرساخت یکسانی استفاده می کردنند.
پونتیاک و کامارو ۱۹۷۸
پونتیاک ترنس ام ۱۹۷۷ و ۱۹۷۸ را می توان زیباترین طراحی در بین سال های تولید این اتومبیل دانست . در این سال ها طراحی این اتومبیل دستخوش تغییراتی شد که مهمترین آن طراحی دماغه می باشد .طراحان پونتیاک بار دیگر با الهام از طبیعت توانسته اند اتومبیلی طراحی کنند که گویی یک عقاب است .
این تغییر سبب شد تا در بخش طراحی شورلت طراحان اقدام به تغییراتی در طراحی کامارو کنند تا بتواند با پونتیاک رقابت کند که نتیجه آن طراحی فوق العاده کامارو در سال ۱۹۷۸ است که می توان شباهت بسیار این اتومبیل را با کوسه مشاهده کرد . در این سال رقابت کامارو و پونتیاک به اوج خود رسیده بود .
کامارو در طراحی جدید سبک تر و بهینه شده بود . به دلیل برتری فنی کامارو و شتاب بیشتر می توانست پونتیاک را پشت سر بگذارد ولی بطور کل به دلیل محدودیت های آلودگی که توسط دولت آمریکا وضع شده بود هیچکدام از این دو اتومبیل افسانه ای نمی توانستند به قدرت موتور سال های قبل خود باز گردند .
پونتیاک ترنس ام در سال های ۱۹۷۰ تا ۱۹۷۳ بالاترین اسب بخار را تجربه می کرد در آن سال ها به دلیل عدم محدودیت دولت آمریکا مهندسان پونتیاک و کامارو موتور هایی را طراحی کردند که در کامارو معروف به ۴۵۴ و پونتیاک ۴۵۵ هستند .
در زمانی که در بین رقبای اروپایی بجز فراری بیشتر اتومبیل های اسپرت قدرتی کمتر از ۲۵۰ اسب بخار تولید می کردند کامارو و پونتیاک می توانستند توانی بیش از ۳۵۰ اسب بخار تولید کنند ( پونتیاک ترنس ام ۱۹۷۷ توانی معدل با ۱۸۰ اسب بخار داشت )
